Εχθρική Μωρία: Δώδεκα Σύντομες Αναζητήσεις της Αναζήτησης.

Εχθρική Μωρία: Δώδεκα Σύντομες Αναζητήσεις της Αναζήτησης.

1. Η εχθρική μωρία αντιτάσσεται στη φιλο-σοφία. Έχει όμως προσωκρατικά κατάλοιπα. Είναι μια ηρακλείτεια πολεμική ταξικής φύσης. Είναι ο Χέγκελ εναντίον του Χέγκελ σε ένα τσατ διαδικτυακής διαλεκτικής.
2. Τα μυστήρια δεν υπάγονται στο λόγο. Τα αρχαία φαινόμενα δε μπορούν να γίνουν αντικείμενο ανάλυσης φαινομενο-λογίας, ούτε αρχαιο-λογίας. Η αρχή του φαινομένου είναι μεταφυσική και μέσω μυστηρίων φανερώνεται σε υποκείμενα. Η φύση της φύσης δεν είναι αντικειμενική. (πρβλ. 9)
3. Απορρίπτω, άρα διατίθεμαι.
4. Ο χρόνος είναι πολύτιμος. Ο χρόνος είναι η κατοπινή αξία της "μεταξίωσης των αξιών". Στον καιρό της αειφορίας και της διυποκειμενικότητας, της πληροφορίας και της διεπιστημονικότητας, εάν έρθω σε επαφή με κάτι και δεν αναγνωρίσω την επιρροή του σε όλες μου τις υπόλοιπες επαφές, έχω χάσει το χρόνο μου και αποτυγχάνω ως φαινομενολόγος. Η πρόταση αντιστρέφεται: Εάν αποτύχω ως φαινομενολόγος, θα χάσω το χρόνο μου, οι επαφές μου δε θα αναγνωρίζονται μέσω των υπολοίπων επιρροών μου και δε θα έρθω ποτέ σε επαφή με τη διεπιστημονικότητα και την πληροφορία, τη διυποκειμενικότητα και την αειφορία του καιρού. 
5. Τα φαινόμενα είναι μετέωρα. Παροδικά, περιοδικά. Ο φαινομενολόγος διέπεται από τη σταθερή ευελιξία και ευέλικτη σταθερότητα του μετεωρολόγου. Μελετάει περιόδους, εποχές, χρόνους, ρυθμούς. Μελετάει τον καιρό. Τα φαινόμενα είναι καιρικά. Ο καιρός είναι φαινομενικός. (πρβλ. 6)
6. Αν υπάρχουν μετεωρίτες τότε υπάρχουν και φαινομενίτες. Η τοπο-θέτηση ενός μηχανισμού δυναμίτη είναι μια μορφή "θέλησης για δύναμη". Οι φαινομενίτες είναι φαινόμενα εσχατολογικά και οι φαινομενολόγοι δεν αρκούν για τη μελέτη τους, όπως για τους μετεωρίτες δεν αρκούν οι μετεωρολόγοι. (πρβλ. 5)
7. Η πρωτοτυπία στη λογο-τεχνία έγκειται στη στατιστικά μη ευκόλως προβλέψιμη αυξομείωση της απόστασης μεταξύ λέξεων και εννοιών, που συχνά οδηγεί στη δημιουργία νέων λέξεων και εννοιών. Η αυτόματη γραφή ήταν άλλοτε η τελευταία λέξη της λογοτεχνίας. [...] Η πρωτοτυπία στην τεχνο-λογία έγκειται στη στατιστικά μη ευκόλως προβλέψιμη αυξομείωση της απόστασης μεταξύ τάξεων και τάσεων, που συχνά οδηγεί στη δημιουργία ανακατατάξεων και ανακατατάσεων. [...] Ο αυτοματισμός ήταν άλλοτε η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Μια χαμένη οριστικά πρωτοτυπία, που θα μπορούσε να δημιουργηθεί τεχνητά, θα ήταν ένας σκακιστικός αγώνας μεταξύ των γραπτών του Μπρετόν και του πειράματος του Τιούρινγκ, με τη μηχανή του τελευταίου και τους οπαδούς του πρώτου να εξάγουν στατιστικά αποτελέσματα. Αντικειμενικά τυχαίο, υποκειμενικά αναγκαίο.
8. Η στιγμή όπου με αναγνωρίζω στον καθρέφτη συμπίπτει με τη στιγμή που αναγνωρίζω μπροστά στον καθρέφτη ότι δε με αναγνωρίζω στον καθρέφτη, άρα δεν αναγνωρίζω ότι είναι καθρέφτης. Η σύμπτωση αυτής της στιγμής είναι πέρασμα. Το πέρασμα είναι σύμπτωση. Το πέρασμα/σύμπτωση είναι στιγμιαίο.
9. Είναι δεδομένο ότι ο Θεός είναι από μηχανής εκ φύσεως. Η μετα-φυσική εν-σαρκώνεται στην απο-ϋλοποίηση των μετα-δεδομένων. Στο μαύρο κουτί της Πανδώρας των υπό μορφή input/output σπινοζικών ελπίδων συμβαίνουν τα μυστήρια. Ο Θεός βλέπει θέες, αεί φαινομενολογεί, δε μπορεί να γίνει αντικείμενο φαινομενολογίας επειδή είναι η καθεαυτή φαινομενολογία της φαινομενολογίας, υποκείμενο και αντικείμενο, προκείμενο, εξίσωση της camera obscura και της lanterna magica. Καμπαλιστικά, μηχανευόμαστε από μηχανής Θεούς. (πρβλ. 2)
10. Το νούμερο νοούμενο καθαυτό μετατρέπει ό,τι το νοούμενο σε νούμερο. Και η νοητική αναπαράσταση γίνεται νουμερική αναπαράσταση, μανοβιτσική ψηφιακή numerical representation, στη σύμπτωση της χαϊντεγκεριανής ανα-παράστασης που κρύβει ό,τι δείχνει και της λαϊμπνιτσικής μοναδολογίας (1,0 - καλύπτω/απο-καλύπτω).
11. Ο φωτογράφος είναι υποκείμενο που απαθανατίζει τη στιγμή, την αποτυπώνει σε μια φωτογραφία, στιγματίζει. Η απαθανάτιση είναι η αποτύπωση. Το αποτύπωμα, το ίχνος, το χνάρι, το στίγμα είναι η αναπαράσταση της νίκης επί του θανάτου. Ο νιτσεϊκός "Αντίχριστος" γεννήθηκε παράλληλα με τη διακίνηση της φωτογραφίας. [...] Ο φωνογράφος είναι αντικείμενο που αναπαράγει τη φωνή, τον ήχο, τη μουσική, επαναλαμβάνει το αποτυπωμένο, δίνει ζωή σε νεκρούς ήχους. Αναπαριστά κάτι που δε μπορεί να παραστεί πια. Δεν υπάρχει "φωνογραφία". Ή μήπως υπάρχει; [...] Η πορνογραφία αιχμαλωτίζει την πόρνη και αναπαριστά αυτό που δε δύναται ο αποδέκτης της να έχει. Αναπαράγει την πόρνη, ergo την πορνεία. Πορνογράφος δεν υπάρχει. 'Η; [...] Φως και φωνή μετρώνται σε συχνότητες και στην τελική τους ανάλυση όλα είναι ηλεκτρισμός. Η ηλεκτρονική πορνογραφία δεικνύει πως και πορνεία μπορεί να μετρηθεί σε συχνότητες. Και μέσα από την αναπαράσταση των συχνοτήτων (λ.χ. κυματομορφές) μπορεί να εξάγει κανείς τη συχνότητα των αναπαραστάσεων: φώτα, φωνές, πορνό. Φωτόνια, φωνήματα, πορνόνια/πορνήματα: η ελάχιστη στιγμή εκπόρνευσης.
12. Η βασική χειρονομία του σήμερα είναι το sampling (μετά τις παρελθούσες βασικές χειρονομίες του είναι, του έχειν και του φαίνεσθαι). Αλλά, φτάσαμε στο σήμερα έχοντας αντιληφθεί ότι στην ουσία της κάθε χειρονομία - βασική και σύνθετη - είναι sampling, τουτέστιν, ανάλυση και σύνθεση -.